We zijn vanmorgen naar Frontignan gefietst om een kop koffie op de markt te drinken en geld te pinnen. Wat is er in de 40 jaar dat wij hier komen veel veranderd. Oorspronkelijk bestond dit gebied uit een oude en een nieuwe kustlijn. Deze laatste ontstond door duinvorming op een ondiepte in zee. Daarachter lag/ligt de v.m. zee nu étang genoemd waar men soms oesters in kweekt. Er was geen jachthaven maar wel een inmiddels verdwenen olieraffinaderij (De olieopslagtanks zijn nog wel in gebruik). De hele streek was hier vrij arm. In de tijd van de Gaulle is men begonnen dit gebied te ontwikkelen door het toerisme te stimuleren. En met succes. Elk jaar wordt het hier mooier. Zo is dit jaar de zuidelijke entree van Frontignan veel verbeterd door de weg te vernieuwen en fietspaden en bloemperken aan te leggen. Kortom het wordt nog wel eens wat. Overigens bestaat de Cappucino uit koffie met veel slagroom. Wel lekker! Om 12 uur waren we weer terug op les Tamaris en vanmiddag wordt het weer strand en zee.
de jachthaven |
gezicht op de smalle kuststrook met op de achtergrond Sète. Het water op de voorgrond is een étang. |
Gezicht op de oude kust. Links het oude Frontignan dat aan de rechter kant de heuvel opkruipt. |
de vernieuwde entree van Frontignan. |
Markt |
Cappucino op z'n Frans. |
fietspad-étang-'nieuwe' kuststrook-zee |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten